Nadzieja dla młodych osób jąkających się - wyniki raportu Brytyjskiego Stowarzyszenia Jąkających się (BSA)
Zamieszczono dnia: 27.07.2008
Prawie pół miliona osób w Wielkiej Brytanii jąka się; dla wielu jest to nieszczęście, które bezpośrednio wpływa na ich życiowe wybory, pracę i funkcjonowanie w społeczeństwie. Badania ostatniej dekady pokazały, że u dorosłych, u których jąkanie zostało zdiagnozowane i leczone w dzieciństwie, problem ten nie występuje w takim nasileniu: oni są w pewien sposób „uleczeni".
Projekt Brytyjskiego Stowarzyszenia Jąkających się (British Stammering Association), realizowany pod kierunkiem logopedy Elaine Christie, wykazał, że połączenie działań informacyjnych z umożliwieniem dostępu do terapeutów mowy może znacząco zwiększyć liczbę dzieci poddanych terapii we wczesnym okresie rozwoju, zanim jąkanie utrwali się.
Wczesna interwencja okazała się na tyle skuteczna, że BSA postawiło sobie za cel, by wszystkie małe dzieci miały zapewniony kontakt z logopedą, zanim pojawi się ewentualna niepłynność. Efekty działań stowarzyszenia były zdumiewające: liczba przebadanych dzieci w przedszkolu zwiększyła się o 60% a w szkole o 24%.
Terapeuci biorący udział w projekcie otrzymali ulotki adresowane do rodziców i specjalistów, a wskazujące na wczesne objawy jąkania i podkreślające wagę jak najszybciej podjętej terapii. Ponadto przeprowadzono szkolenia i rozdano ulotki wśród higienistek pracujących w przedszkolach i szkołach.
„(...) Zebrane wyniki pozwoliły - uważamy, że po raz pierwszy - wykazać statystycznie istotne znaczenie podejmowanych działań w docieraniu do jąkających się dzieci poniżej 5 roku życia. Opracowany raport jest ukoronowaniem naszych prawie pięcioletnich działań przy bezinteresownym wsparciu wielu terapeutów mowy z całego kraju” - powiedział prezes BSA Norbert Lieckfeldt.
Kopie raportu z realizacji projektu i ulotki zostały udostępnione bezpłatnie dla wszystkich zainteresowanych na stronie www.stammering.org.
„BSA Report gives Hope to Young Stummerers".
Speaking Out. 21, 4. Spring 2001. Tłumaczenie: Monika Damek-Poprawa.
Źródło: "Słowo wyboiste" nr 2/2001
|